Pyszczak rdzawy (Iodotropheus sprengrrae)

[Siwy1973]

Pyszczak rdzawy (Iodotropheus sprengrrae), rodzaj : Iodotropheus, rodzina: Pielegnicowate

Środowisko naturalne/pochodzenie : gatunek endemiczny z jeziora Malawi - Afryka.

Wielkość: Jedna z mniejszych rybek z grupy mbuna. W środowisku naturalnym dorasta do ok. 8cm , w naszych akwariach , gdzie zazwyczaj nie ma drapieżników oraz problemów związanych z niedoborem pokarmu , potrafi osiągnąć wielkość 10 cm.

Wygląd: Jak sama nazwa gatunku wskazuje rybka w kolorze brązowym, rdzawym z opalizującymi na niebiesko, fioletowo (w zależności od oświetlenia) bokami. Efekt ten szczególnie uwydatniają zdjęcia. Na płetwie odbytowej występują żółte atrapy jajowe. Młode osobniki tego gatunku są w zasadzie nie do odróżnienia. Dorosłe samce są zazwyczaj większe od samic i bardziej wybarwione. Liczniejsze i wyraźniejsze są też atrapy jajowe, na płetwie odbytowej.

Wymagania/warunki w akwarium: Zalecane podłoże piaskowe, dekoracje w postaci skał i grot.Wydajna filtracja biologiczna i mechaniczna. Wystrój mogą stanowić piaskowiec, wapień, serpentynit . Woda: ph 7,6-8,8; temp. 24- 28 stopni C, są raczej odporne na wysoką temperaturę, znoszą letnie upały w naszych akwariach przekraczające nawet 30 stopni C; twardość 10-25 stopni n; woda wolna od związków azotowych.

Karmienie: Iodotropheus sprengerae jest uznawany za wszystkożerce ze wskazaniem na pokarm mięsny. Powinniśmy bazować na pokarmach typu roślinnego z udziałem spiruliny, można podawać gotowane brokuły, kalafior. Do tego podawać pokarm pochodzenia zwierzęcego jak dafnia, wodzień, kryl.

Rozmnażanie: Jeśli zapewnimy odpowiednie warunki i dobierzemy niezbyt agresywne towarzystwo gatunek łatwy do rozmnożenia przez akwarystę. Podczas niekiedy burzliwego tarła samica zbiera ikrę do pyszczka gdzie następuje ok. 20 dniowy okres inkubacji. Czas ten może się wydłużyć nawet do 30 dni, jeśli pozostawimy samice w akwarium ogólnym. Jeśli samiczka jest młoda, lub zbytnio nękana przez inne ryby, próby inkubacji mogą zakończyć się niepowodzeniem, ikra zostanie połknięta lub zgubiona. Młode rybki po opuszczeniu "inkubatora" w postaci pyszczka matki, są samodzielne, mogą być skarmiane pokarmem dla dorosłych, uprzednio rozdrobnionym. Z moich obserwacji wynika, że młode tego gatunku rosną wolniej niż inne popularne rybki z grupy mbuna tj. yellow, saulosi .

Uwagi: Jako że to jedna z łagodniejszych rybek tego biotopu, często jest polecana dla początkujących malawistów. Aby rybka dobrze się czuła, powinniśmy zapewnić naszym podopiecznym akwarium o pow. dna min. 100x40 i 160 l ,a jeszce lepiej 200l z liczną skalną dekoracją. Obsada powinna być stosunkowo łagodna, bo najwięksi malawijscy rozbójnicy łatwo naszego rdzawuska zdominują. Aczkolwiek jest to rybka uparta i potrafi bronić swego rewiru. Zachęcam wszystkich do hodowli tego ciekawego i pięknego w moich oczach pyszczaka.

[joke00]

No wiesz co taki wyczerpujący opis, a zdjęcie do... poprawy. Pozdro